Bezoek Tien-an-men-plein, Verboden Stad en meer. 18-08-2010

Beste, lieve en trouwe lezers,

Vandaag was ons gezinnetje van vier opgesplitst, ik, Angelique,  ben met Li-Ran naar het Tienanmenplein geweest en Johan en Yeline zijn samen in het hotel gebleven. We hadden dit vier jaar eerder al bezocht en daarom hield Johan het voor gezien en Yeline had niet zo'n trek om zover te wandelen vandaag. Zo kregen beide kindjes eens extra aandacht vandaag. Verder is Johan nog steeds ziek en is vandaag op aanraden van onze web-dokter gestart met antibiotica...

Johan en Yeline zijn samen gaan ontbijten en hebben daarna wat gerust, toen zijn ze samen gaan winkelen en heeft Yeline haar alzo lang begeerde cowboy hoed gekegen, die ze al die tijd al graag wilde hebben. 's Middags stonden ze ons op te wachten en Li-Ran vond het heel fijn om zijn papa en zusje weer te zien.

Ik ben samen met Christ-Jan en Moniek gaan ontbijten en toen zijn we met de bus vertrokken naar de Verboden Stad. Vandaag scheen de zon niet en was er veel smog waardoor het erg benauwd was en dat merk je dan wel tijdens de grote wandeling in de Verboden Stad.
Ik wilde deze excursie nog een keer met Li-Ran doen, alleen hij dacht daar anders over en heeft de hele tijd geslapen.
We hebben nu andere dingen gezien en belopen dan vier jaar eerder, wil je alles echt goed zien, dan moet je daar minimaal en dag voor uittrekken.
Ook dit keer was het weer erg druk en waren wij als groep soms de attraktie. Ook kregen we nog wat regen maar door de hoge temperatuur voelde dit gewoon warm aan.
Morgen gaan we de zijdemarkt bezoeken om eventueel souvenirs in te slaan.

Met Li-Ran gaat het heel goed; het is een actief, vrolijk en ondernemend mannetje. We merken totaal niet dat hij last heeft van zijn hartje en ook zijn eczeem is al ver weg gegaan door de cortisonencreme, dankzij de goede creme uit Belgie.
Hij weet heel goed wat hij wel en niet wil en laat dit zeer zeker duidelijk merken. Ik geloof dat we het nog met hem gaan stellen, maar dat zullen we wel zien wanneer we thuis zijn want dan begint het ehte gezinsleven pas.

We tellen al af om naar huis te kunnen gaan want het vraagt best wel wat om met z'n viertjes op een klein aantal vierkante meters te moeten leven. al die dagen.

Tot morgen maar weer!

Heel veel groetjes van ons viertjes.