Bezoek Maatschappelijk werker en psychologe

Hallo allemaal,

Er is weer nieuws.

Vandaag vrijdag 16 februari hebben we een huisbezoek gehad van Liesbet Hermans; de maatschappelijk werkster van CAW De Mare. We kennen haar reeds van het vorige huisbezoek toen we nog in de procedure zaten voor Yeline. Het was ook de bedoeling dat Yeline hierbij aanwezig was. Ik had hiervoor een middag verlof gekregen van school en heb toen Yeline bij mijn ouders opgehaald. Johan was zelf inmiddels al thuis van school.
Yeline had al twee uur in de ochtend geslapen dus echt vervelend zal ze wel niet worden tijdens het gesprek.

Precies klokslag twee uur was Liesbet er. Yeline steelde meteen de show maar was wel wat gereserveerd ten opzichte van haar. Het leek wel of ze af en toe door had dat we het over haar hadden. En dan ging ze ineens de clown uithangen.
Tijdens het gesprek is Yeline ook heel lief geweest en kon zichzelf goed vermaken met de Lego, tekenen en haar blokjes.

Toch moest mama wel veel met haar doen of even haar helpen in de woonkamer. Dus heeft papa vooral het woord gevoerd en af en toe kon mama ook nog eens een vraag beantwoorden. Het was een langdurig gesprek van bijna wel twee en een half uur en de nadruk werd vooral gelegd op de problemen die er wel zouden kunnen ontstaan bij een adoptiekindje. Ook hebben we veel over de opvoeding van Yeline gesproken; het leek bijna weer een nazorggesprek.
Aan het eind van deze maand gaan we zelf naar CAW De Mare voor een gesprek met de psycholoog en dan is het afwachten. Wachten op het verslag en dan de uitspraak van de rechter van een geschiktheidsvonnis. Misschien zijn we wel niet geschikt als ouders?

Woensdag 28 februari hebben we CAW De Mare te Hoboken bezocht voor een gesprek met een jonge psychologe. Ik vond het persoonlijk wel een prettig gesprek, maar toch ook wel weer pittig; het duurde dan ook weer eens twee en half uur. De nadruk lag weer op de problemen die er eventueel kunnen ontstaan met een nieuw kindje. Met Yeline hebben we immers geluk gehad. Hoe gaan we straks de aandacht verdelen en Yeline op de hoogte brengen? Wat doen we wanneer we toch niet geschikt blijken te zijn? Wat kan een reden zijn om niet aan een tweede adoptie te beginnen?

Jullie begrijpen wel dat het allemaal vragen zijn waarbij je best eens goed moest nadenken en zeker ook al voorafgaand aan het gesprek. Wel ben je nu meer bezig met wat zouden ze graag van je willen horen en kan ik zo meteen een voorbeeld noemen. Volgens Johan echte typisch psychologische vragen en technieken.
Nu gaan we besproken worden in het team van de CAW en zij maken nu een eindrapport wat eerst wordt doorgestuurd naar Kind en Gezin en zij sturen het weer door naar de Jeugdrechtbank. Dan pas roept de Jeugdrechtbank ons op om het verslag te komen inlezen.
We moesten er wel rekening mee houden dat het nog wel twee maanden kan gaan duren voordat we dus werkelijk naar de Jeugdrechtbank kunnen gaan.

Kortom weer verder wachten maar op positief nieuws.

Angelique