vrijdag 31 december 2010

December 2010



Beste lezers,

Ten eerste voor jullie allen de allerbeste wensen voor 2011!

in de laatste maand van dit jaar heeft Li-Ran weer heel wat beleefd, dat kan ook niet anders met al die feestdagen.

Woensdag 1 december mocht Li-Ran bij papa op zijn werk komen voor Sinterklaas. Hij vond het geweldig en was totaal niet bang van de Sint en zijn Pieten. Na een tijdje ging hij zelfs bij één van de Pieten op schoot zitten.



Vrijdag 3 december mocht Li-Ran mee met mama naar school en ook daar ontmoette hij de Sint en zijn Pieten en weer totaal geen probleem.
Deze maand is Li-Ran wel vaker met mama meegeweest naar school en hij vindt dit geweldig, al die aandacht die hij dan krijgt van alle collega's en kinderen.



Zondag 5 december had de Sint allemaal cadeautjes in de hal gezet bij ons thuis en dat vond Li-Ran maar heel gewoon. Hij is wel ontzettend verwend en wist niet waar hij het eerst mee wilde gaan spelen.



Li-Ran kan ook heel goed vertellen dat papa bij de politie werkt en daar boeven vangt. Alle witte blouses zijn van de politie.
En dat mama juffrouw is en voor de kindjes gaat zorgen.
Ook is hij nog steeds dol op opa en oma en niet te vergeten Ome Christ-Jan en tante Moniek.



Li-Ran gaat heel graag naar school en de juf is dan ook heel erg tevreden over hem; hij is open, vriendelijk, warm en zorgzaam. Een mooier compliment kun je niet krijgen als mama toch?
Volgende maand mag hij vier ochtenden naar school toe.

Ook thuis gaat het heel goed met Li-Ran, hij kan steeds beter met zijn grote zus Yeline spelen en zijn driftbuien zijn verdwenen. Wel kan hij heel snel gepikeerd zijn wanneer je op hem moppert, hij is dan boos en laat hetgeen hij in de handen heeft meteen vallen. Ook laat hij regelmatig zijn pruillip zien en denkt dan met neptranen en hard huilen toch zijn zin te krijgen, maar zijn successen zijn hierbij beperkt gebleven. Ook heeft hij al een paar keer kennis gemaakt met de strafhoek. In het begin wist hij niet goed wat hij daar moest doen, maar dat had hij toch wel snel door. Ook het tellen tot drie begint hij nu te begrijpen.
En voor de rest is het een echte jongen; ruw, vernielzuchtig en soms losse handjes om mee te slaan en te gooien.

Deze maand heeft Li-Ran voor het eerst kennis gemaakt met de sneeuw en samen met papa en Yeline een sneeuwpop gemaakt. Veel in de sneeuw gespeeld en sleeen vond hij helemaal het einde.





We stonden deze maand met een artikel in het VAG blad (voor adoptieouders) en waren hier supertrots op. Ook de juffen op school waren zeer geinteresseerd.

Een nazorggesprek gehad over Li-Ran met Charlotte van Ray of Hope.



Visite thuis gehad van o.a. collega's van papa waar hij uiteraard een politieauto van heeft gekregen.
Zondag 12 december naar de verjaardag van Jeroen onze neef geweest en daar is Li-Ran wederom verwend met kleding en cadeautjes, het kan niet op.

Inmiddels onze laatste peuterzwemles samen gehad en dat is wel heel erg jammer.

Tijdens de Kerstdagen heeft Li-Ran lekker zitten eten, maar dat kan hij eigenlijk altijd, met name warm eten. De kerstboom met lichtjes en ballen vond hij leuk maar niet zo aantrekkelijk om eraan te moeten komen.



Zijn taalontwikkeling gaat met grote sprongen vooruit en hij zingt heel veel liedjes.
En kopieert de hele dag door Yeline; de goede en helaas ook de minder goede dingen.



Li-Ran krijgt er een speelkameraadje bij want Jan, Katja en Annefleur hebben een toewijzing gekregen van een zoon en broertje.



De oliebollen hebben hem gesmaakt, maar wat lust hij nu niet, hij wil alles ook altijd proeven en zal nooit iets uitspugen. En zijn nieuwjaarsbrief heeft hij voortreffelijk voorgedragen ook al is hij nog maar vier maanden bij ons.



Vanaf januari zal ons kleine ventje zijn mama wat vaker moeten gaan missen omdat ze weer terug aan het werk moet, de collega's zijn zeer verheugd.
Maar dan gaat papa iedere maandag op Yeline en Li-Ran passen en ze kijken hier al naar uit.



Tot in het nieuwe jaar!

Angélique

zondag 28 november 2010

November 2010



Beste lezers,

Li-Ran heeft deze maand best veel meegemaakt, daarom ook veel foto's.



Het gaat heel goed met Li-Ran, het is een gemakkelijk mannetje die zichzelf heel goed kan vermaken. 's Middags vaak zijn slaapje niet meer nodig heeft. Eet als de beste, inmiddels 13,5 kg en 89 cm lang, vaak moeten we de rem op zijn eten zetten.
Hij is dol op het peuterzwemmen samen met mama. Zijn woordenschat breidt dagelijks uit, spreekt inmiddels al met korte zinnetjes. En zijn driftbuien zijn bijna over, hij heeft alleen nog vaak en veel nare dromen 's nachts.





In de herfstvakantie donderdag 4 november zijn we naar de binnenspeeltuin Ballorig geweest samen met oma.. Aangezien het in Nederland geen vakantie was, hadden Yeline en Li-Ran de speeltuin zowat voor zichzelf.





Zaterdag 6 november mocht Li-Ran bij opa en oma gaan logeren en dit doet hij erg graag. Li-Ran is vooral opa zijn vriend. De volgende dag zondag 7 november mocht hij samen met zijn zus mee met Ome Christ-Jan en tante Moniek naar de Efteling. Beide hadden de dag van hun leven en kwamen uitgeteld thuis. Ook Anja en Nellie zijn meegeweest en hebben genoten.



Maandag 8 november mocht Li-Ran voor het eerst naar school. Hij vond dit maar heel gewoon want zijn zus gaat toch ook naar school.
Papa en mama mochten ook even mee en zagen al heel snel dat het goed was. Op dit moment gaat hij drie ochtenden naar school, maandag t/m woensdag.


>




Inmiddels is Li-Ran ook ingeschreven in het Belgisch Rijksregister en heeft hij een kind ID kaart.



Woensdag 10 november mocht hij voor het eerst mee naar de tandarts en ging braaf in de stoel liggen. De tandarts mocht in zijn mondje kijken en zag dat er boven nog twee kiezen aan het doorkomen waren, vandaar het vele kwielen wat hij doet op dit moment.



Donderdag 11 november zijn we naar mama haar school Het Talent geweest voor de lampionnenoptocht, ook dit vond Li-Ran erg leuk. En we zijn nog een keer op visite geweest in groep 4 en groep 6/7 en Li-Ran vond het prachtig.



Zaterdag 13 november zijn we met z'n viertjes naar de intocht van Sinterklaas geweest in Roosendaal. Li-Ran gaf alle zwarte pieten een hand en was totaal niet bang. Ook Sinterklaas op het paard was geweldig en wat dacht je van al die lekkere pepernoten. Inmiddels kan hij ook al een paar sinterklaasliedjes zingen. (Sinterklaas kapoentje en Sinterklaasje bonne, bonne, bonne)



Dan is Jin uit onze adoptiegroep en zijn mama Rachel en papa Werner bij ons op bezoek geweest. Dit was erg gezellig.



Zaterdag 27 november mocht Li-Ran mee naar Sinterklaas bij Ome Christ-Jan op het werk en kreeg daar een mooie garage. Ook bleef hij daar slapen met zijn zus en dat is prima gegaan.

Zondag 28 november, op papa zijn verjaardag had Li-Ran een mooie tekening gemaakt en gezongen door de telefoon. Die dag zijn we naar Sien een haar familie gegaan waar papa en wij natuurlijk ook heerlijke taart kregen.



Dinsdag 30 november is Li-Ran naar het consultatiebureau geweest. Ik dacht dat hij daar zijn eerste prikken zou krijgen maar niets was minder waar, alles moet eerst goed uitgezocht worden wat welke vaccins wel en niet en dan pas mogen we terug komen voor zijn eerste prik. Aangezien hij nu met veel andere kindjes in aanraking komt, is dit toch wel belangrijk.

Tot de volgende maand.

Angélique

zaterdag 30 oktober 2010

Oktober 2010



Beste lezers,

hier weer een update van onze kleine keizer Li-Ran.



Ik heb het misschien al wel vaker verteld, maar het lijkt net of hij al jaren bij ons is, zo snel zijn we gewend aan elkaar.
Li-Ran kan ontzettend lief en leuk spelen met zijn zus Yeline alhoewel dit ook weleens wat minder is, maar waar is dat niet zo?
Hij is dol op zijn oma en opa en op ome Christ-Jan en tante Moniek.
Zijn taal gaat iedere dag vooruit en zijn toetje wordt steeds maar boller, dus qua eten zit het nog steeds goed; hij eet werkelijk alles, warm eten en vooral vlees is zijn favoriet.



Li-Ran en mama zijn deze maand gestart met peuterzwemmen en doen dat iedere donderdagochtend. Hij vindt dit super en zingt alle liedjes mee en doet goed mee met alle oefeningen. Alleen water in zijn ogen vindt hij wat minder, maar dit gaat steeds beter.

Johan is begin deze maand weer gaan werken en dat vond Li-Ran helemaal niet leuk. Wel kan hij goed vertellen waar papa werkt en ook daar zijn we al een keer naar toe gegaan.
Voor mama was het vanaf nu aanpezen, alles op uur en tijd met één kind op school en eentje thuis, maar heel leuk en echt om van te genieten.



Zondag 10 oktober had grote zus Yeline haar reunie met de andere China zusjes in pretpark De Valkenier in Maastricht. Li-Ran mocht ook mee en kreeg van iedereen alle aandacht, alle zusjes wilde graag voor hem zorgen. Het pretpark vond hij ook heel leuk.



Wanneer we een uitstap gaan maken, slaat hij gerust zijn middagdut over en dit geeft totaal geen problemen. Ook gaat hij 's middags vaak wat rusten maar slaapt dan niet en zingt dan allerlei liedjes die ik 's avonds of tijdens het wandelen/fietsen met hem zing.



Maandag 11 oktober zijn we naar mama haar school Het Talent geweest. We zijn daar alle kinderen gaan trakteren zodat iedereen hem eens goed kon bekijken. Li-Ran vond het geweldig in iedere klas opnieuw, gaf kinderen een handje wanneer ze hem erom vroegen en hij liep vrolijk en opgewekt door de gangen.



Zondag 17 oktober mocht Li-Ran samen met zijn zus een middag bij tante Moniek komen spelen. Ze zijn naar de kinderboerderij geweest, waar Li-Ran een geit eens stevig bij de horens nam en het zwijntje toch een beetje eng vond. De leuke middag werd afgesloten met een ijsje eten, wat een feest!

Maandag 18 oktober is Li-Ran voor het eerst samen met zijn zus naar de kapper geweest. Hij heeft zich daar voorbeeldig gedragen en kon heel lang stilzitten. Dus mama was supertrots en de kapster verbaasd.

Dinsdag 26 oktober mocht Li-Ran voor het eerst bij opa en oma gaan logeren omdat mama naar het ziekenhuis moest. Ook Yeline ging mee. De volgende dag zijn ze naar een binnenspeeltuin geweest en opa en oma moesten heel erg hun best doen om steeds te kijken waar Li-Ran was gebleven. Je knippert met je ogen en hij is weg en vooral naar dingen die bestemd zijn voor grote kinderen.

Donderdag 26 oktober is hij samen met oma en opa een uurtje gaan oefenen in de eerste kleuterklas. Mama kon niet mee want die kon nauwelijks lopen.
Toen hij daar binnenkwam, is hij meteen gaan spelen, heeft met alles gespeeld en heeft overal aangezeten wat er in de klas te vinden was; poppenkamer, zandbak, wereldspelmateriaal etc. Hij vond het helemaal geweldig, na de herfstvakantie gaat Li-Ran een paar ochtenden naar school.



Ook hebben we deze maand nog wat bezoek gekregen; van tante Riet en ome Jack kreeg Li-Ran een puzzel van dieren.
Van oud-collega's van mama (Marly, Evelien, Trudy en Sylvia)kreeg hij een garage vol met allerlei geluiden.
Van Ilse en Samira, collega's van mama kreeg je een looptreintje. Kortom Li-Ran wordt constant erg verwend.



Inmiddels zijn de driftbuien enorm afgenomen en ook zijn nachtmerries zijn al een stuk minder; de hele nacht slaapt hij door.

Zaterdag 30 oktober was Li-Ran voor het eerst ziek, hij had rode wangen van de koorts en erg hangerig. Wilde graag op de bank hangen voor de televisie, iets wat hij normaal niet graag doet. Maar met een koortverlagend drankje knapte hij in de loop van de dag weer op.

Tot de volgende maand.

Groetjes Angélique

woensdag 29 september 2010

September 2010


Beste lezers,

al bijna 5 weken thuis uit China; de weken zijn voorbij gevlogen en het einde van de maand september is in zicht. Dus een berichtje over onze kleine keizer Li-Ran.
Ik ga proberen de komende tijd korter van stof te zijn en meer foto's te tonen want daar is iedereen erg nieuwsgierig naar, wat natuurlijk ook erg logisch is.



Li-Ran voelt zich al helemaal thuis en is dol op zijn oma en opa. Ook de eerste visite is geweest en de eerste keer toen hij een cadeautje kreeg, wist hij nog niet zo goed wat hij ermee aan moest maar daarna ging het papier er snel van af. Met alles is hij superblij en heel erg enthousiast. Hij kreeg al een boerderij van Playmobil, een op afstandbestuurbare auto en een ton met blokken.



Li-Ran is ook dol op zijn zusje; ze krijgt regelmatig een kusje en sinds kort knuffelt hij haar ook. Naar ons toe is hij ook aanhankelijker geworden; hij knuffelt en kust graag. Vaak is het nog een papa's kindje, zal wel even wennen zijn nu papa weer aan het werk moet.





Zijn Chinese woordjes worden al minder; poppiejoo wanneer hij iets niet wil en pietitatjoe is een vliegtuig maar of dat nu echt Chinees is, daar heb ik mijn vraagtekens bij. Deze week riep hij ineens 'mama kijk eens'en zegt al de volgende woordjes traktor, auto, eten, opa, oma, papa, mama en Yeline gaan hem makkelijk af. Liedjes die ik voor hem zing, gaat hij ook al nazingen, heel erg leuk om te zien en te horen. Hij begrijpt bijna alles in het Nederlands.



Het slapen gaat goed, soms nog wel met wat protest (en regelmatig 's nachts de nodige nachtmerries), hij eet alles, maakt niet uit wat en de driftbuien zijn ook behoorlijk afgenomen. Het is een lief en komisch mannetje om te zien; een echte clown!



Vanwege zijn operatie aan zijn hartje toen hij 9 maanden oud was en 39 dagen in het ziekenhuis moest blijven, heeft toch wel invloed op hem gehad.
Hij heeft heel erg gehuild bij de kindercardioloog; hij hoorde een lichte ruis maar de echo zag er goed uit. Over een half jaar gaan we opnieuw op controle.
Ook het bezoek aan de tropenarts was niet geweldig vooral tijdens het bloedprikken brak hij de tent af. Inmiddels hebben we de uitslagen binnen en het blijkt dat hij een parasiet in zijn darmen heeft en hiervoor heeft hij nu een week lang medicijnen Ook moeten we hem al zijn inentingen opnieuw laten geven. Op dit moment weegt hij 12,9 kg en is hij 93,9 cm lang.



We hebben ook al wat bezoekjes afgelegd; we zijn naar de Beekse Bergen geweest, naar Planckendael, de kermis in het dorp en naar papa's werk.






Het huis hangt inmiddels vol met kaarten die later allemaal in zijn plakboek komen.(zie foto oktober)



Inmiddels is Li-Ran ook ingeschreven bij de gemeente en bij de mutaliteit(ziekenfonds). Ook dat is allemaal goed gegaan.



Tot oktober!