Een drukke maand

Lieve, trouwe webloglezers,

de maand is weer voorbij gevlogen en we hebben weer een hoop beleefd met Yeline.

Op zaterdag 1 december kwam Sinterklaas op bezoek bij papa zijn werk. Yeline vond het helemaal geweldig en was helemaal enthousiast bij zijn aankomst.
Ze danste zonder pardon mee met de Pieten en toen Sinterklaas aan haar vroeg of ze een liedje kon zingen begon ze uit volle borst 'Sinterklaas kapoentje' te zingen, wel dan op haar eigen manier. Johan en ikzelf waren helemaal verrast en natuurlijk supertrots op onze dochter.
Woensdag 5 december was een hele drukke dag voor Yeline; 's morgens is ze naar de kapper geweest en bleef daar keurig en rustig zitten zodat de kapster goed haar werk kon doen.


's Middags moesten papa en mama naar de tandarts en Yeline mocht ook mee; ze ging maar wat graag in de tandartsstoel zitten en voordat de tandarts klaar was om in haar mondje te kijken, had Yeline haar mond al wijd open. Haar laatste kiesjes komen door en ze had keurig gepoetst, prima gedaan dus, doorgaan en houden zo. Over een half jaartje mag Yeline weer terugkomen. Het is wel jammer dat ze steeds haar duim en vinger in haar mond steekt wanneer ze moe is, omdat haar tandjes en haar kaken hier helemaal naar gaan staan. Dus hier moeten we maar eens beter op gaan letten!

En 's avonds natuurlijk pakjesavond gevierd met opa, oma, ome Christ-Jan en tante Moniek. Yeline vond het heel gezellig dat de hele familie weer bij elkaar was. Er stonden twee wasmanden vol met cadeautjes voor iedereen klaar in de hal. En Yeline is toch verwend door Sinterklaas; een houten poppenhuis, een laptop, een supermarkt, houten puzzels, muziekinstrumenten en noem maar op. Kortom genoeg om het komende jaar hiermee te spelen.

We hebben deze maand ook nog foto's moeten laten maken van Yeline haar linkerarm; ze was namelijk gevallen en gebruikte haar armpje niet meer omdat deze heel erg pijn deed. Dokter Jan dacht aan een klein scheurtje dus vandaar de foto's. Ze hebben Yeline daar erg pijn voor moeten doen en het liefst had mama daar de mensen naar de keel gegrepen omdat ze haar daar zo'n pijn deden. Gelukkig was het alleen maar zwaar gekwetst en was het na een paar dagen over. Yeline had verder deze maand ook van mama een adventkalender gekregen en was daar erg fanatiek in om er iedere dag een chocolaatje uit te halen.

Zoals ik al de vorige maand beschreef gaat het slapen nu weer beter. Vaak slaapt Yeline nu 's nachts helemaal door of wordt soms nog één keer wakker. Een heel verschil met de vorige maanden dus en voor ons alledrie een hele vooruitgang. We zijn nu allemaal 's morgens beter uitgerust. Wel wil Yeline dat mama 's avonds nog in de buurt blijft wanneer ze gaat slapen, maar vaak valt ze weldra in slaap. Wanneer Yeline 's morgens wat langer blijft liggen, laten we haar 's middags niet meer slapen en dit gaat haar ook goed af. We zullen zien hoe dit zich straks ontwikkelt wanneer Yeline naar school toe gaat 's morgens.

Oma heeft deze maand weer in het ziekenhuis gelegen en dit maakt toch een hele grote indruk op Yeline. In het ziekenhuis is ze wat afstandelijker naar oma toe, maar zodra ze weer thuis was, is Yeline heel zorgzaam voor oma geweest.

Het is soms niet te geloven hoe zorgzaam Yeline is, wanneer je vertelt dat je ergens pijn hebt, wil ze er meteen een kusje opgeven of je ergens mee helpen wanneer je dit aan haar vraagt.

Ook kan Yeline zich thuis al een hele tijd prima alleen vermaken, bijvoorbeeld kleien, tekenen en knutselen doet ze heel graag.

Yeline is op dit moment ook heel erg gevoelig wanneer je boos op haar bent; ze zet het dan op een huilen en ze wil alleen maar dat je blij bent en niet boos. Ook vindt ze mama en papa heel erg 'fief'.

Het praten gaat nu met sprongen vooruit en ze begint nu al echt korte zinnetjes te zeggen en steeds beter verstaanbaar.

Op donderdag 20 december mocht Yeline een uurtje 's middags gaan wennen op school. Oma en mama zijn ook mee geweest. Yeline voelde zich meteen thuis en pakte een puzzel uit de kast en ging hiermee aan een tafeltje zitten. Hierna speelde ze even met het krijtbord, in de zandbak en een hele tijd in de popenhoek. Ze had niet zoveel oog voor de andere kinderen en oma en mama was ze na een tijdje ook vergeten. Maandag 7 januari a.s. mag ze voor het eerst naar school toe; wij zijn heel erg benieuwd!
Het zindelijk worden gaat nu ook steeds beter; regelmatig zegt ze wanneer ze moet plassen en als we haar op de wc zetten, kan ze bijna op commando een plasje doen. Ze heeft heel vaak nu een luierbroekje aan, maar vindt een luier ook nog fijn. Ik denk dat het een beetje gemakzucht van Yeline is en wanneer ze straks naar school toe gaat het helemaal zonder luier af kan.

's Avonds 20 december ben ik met Yeline voor de laatste keer naar het consultatiebureau geweest. Yeline was 89 cm lang en woog 13,7 kg; een hele tante dus. Op het bureau waren ze heel erg tevreden over haar vorderingen. Vooral op motorisch gebied en intelligentie is Yeline op haar leeftijdsgenootjes vooruit.

Kerstmis hebben we met de familie thuis gevierd, waar we lekker hebben gegeten; Yeline vond de garnalen super lekker en hapte heerlijk van de citroen, ook de konijn vond ze overheerlijk. Wat dat betreft mogen we niet klagen; eigenlijk eet Yeline alles en ze is minder kieskeurig dan haar mama; ik kan daar nog iets van leren.
Wederom kreeg Yeline wat kerstcadeautjes; een Puccadekbed, nieuwe kleren, een drinkfles en luchbox van ome Christ-Jan en tante Moniek. En van oma en opa kreeg ze geld, een sieradendoos met muziek en een porseleinen serviesje voor haarzelf.

Tijdens de kerstvakantie (vrijdag 28 december) zijn we nog bij onze vrienden Paul en Lienke op bezoek geweest in de Achterhoek. Zij hebben een tweeling van 9 jaar Landuan en Wesley. Yeline vond het heerlijk om daar te zijn en te spelen met hen. Landuan en Yeline zijn dan ook hele dikke vriendinnen.
Zo, dit was het dan weer wel voor deze maand, de volgende maand meer over het naar school gaan van Yeline.

Groetjes van een trotse mama.