donderdag 30 oktober 2008

Oktober 2008


Beste webloggers,

De maand begon dit keer niet zo goed omdat papa Johan vanwege een ontsteking aan de elleboog (later zijn linker- en rechterarm ook) en een bacteriele infectie in het ziekenhuis kwam te liggen. Bij Yeline heeft dit een hele grote indruk achtergelaten; ze wilde niet graag naar het ziekenhuis omdat ze het niet leuk vond om papa daar te zien liggen. Gelukkig is ze goed opgevangen door opa, oma, ome Christ-Jan en tante Moniek. Ook vond ze dat papa nogal lang daar moest blijven en toen hij dan eindelijk thuis was, zei ze dat papa maar weg moest en gaf ze een tik op zijn armen terwijl ze wist hoe pijn dat deed bij papa. Nu het weer wat beter gaat met Johan, merk je ook aan Yeline dat ze haar frustaties kwijt raakt en op dit moment zijn het de dikste vrienden. Is het ziek zijn toch nog ergens goed voor geweest! Toen papa in het ziekenhuis lag, is Yeline ook een weekend bij Jan, Katja en Annefleur gaan logeren en dat is supergoed gegaan.


De meiden hebben zich prima vermaakt dat weekend. Ook mocht ze met Annefleur als vriendinnetje mee naar de turnles; dit was geweldig om te zien hoe actief ze toen bezig zijn geweest. Net voor de herfstvakantie hadden ze bij Yeline op school een herfsttocht 's avonds uitgezet die in het teken stond van sprookjes. Yeline vond het het einde en wilde alle sprookjes die werden uitgebeeld uitvoerig bekijken. Ook zijn ze op een ochtend met school een boswandeling gaan maken op zoek naar kabouters.

Het was de eerste keer dat Yeline met andere mama's op stap ging en dat is prima gegaan. De laatste zondag in oktober was de vierde reunie van de China Girls; we hebben elkaar ontmoet in de Zoo van Antwerpen waar we met de trein naar toe zijn gegaan. Het was heel leuk om elkaar na een half jaar weer eens te zien en alle meisjes waren super gegroeid; al echte kleuters hoor.

De maandag in de herfstvakantie is Annefleur een dag bij ons komen spelen; we hebben eerst wat thuis gespeeld en zijn 's middags naar de binnenspeeltuin Ballorig geweest. Wat hebben die meiden toch gespeeld en ze waren superlief. Toen ik met ze naar huis reed, vielen ze meteen als een blok in slaap, dat zegt genoeg. En voor de rest gaat het heel goed met Yeline; ze is lief, hulpvaardig en erg zorgzaam. Soms heeft ze wat last van peuterpuberteit, maar wie niet tegenwoordig.En als je drie en half bent, weet je echt wel wat je wel en niet wilt. Je deelt weleens straf uit aan papa of mama en je hoort en ziet jezelf dan helemaal terug. Ook krijgt Yeline grote oortjes; je kunt niets meer vertellen of ze gaat hierop in. Dan is ze nog steeds grote fan van K3, maar is deze maand naar de dapper geweest en mama kleedt zich uit in de datkamer (gek, dat ze dan ineens niet meer de letter 'k' kan uitspreken). En ze is dol op al onze huisdieren en daarmee moest ze beslist op de foto. Begin oktober woog ze 15,5 kg en was ze bijna 97 cm lang, ja, kleine meisjes worden groot. Dit was het dan weer voor deze maand, tot de volgende....



Angelique